"NIEWYRAŹNY"
Szli ramię w ramię,
ale osobno,
mówiąc po polsku
niezrozumiale
wibrując pustym frazesem w przestrzeni między dwoma światami
Słuchał jej
ona mówiła
grała na emocjach
jak wiolonczela
targając jego duszą jak sztorm żaglem okrętu
Patrzył na nią
ona przed siebie spoglądała
niedostrzegając pragnienia spokoju i utrapienia w jego źrenicach
przystanął
szła dalej i mówiła
krzyknął więc
wybacz
i wraz ze swej duszy mrokiem w mrok się obrócił
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz